Vakantie in Phoenix en Williams

Nou mensen! Ik leef nog! Ik heb de plet-aanval van moeders overleefd haha! We zijn nu alweer ruim een week onderweg, de tijd gaat zooo supersnel! Maar eerst nog maar eens m’n verslagen netjes afmaken. Ik was gebleven bij m’n luiervakantie in Phoenix.

In mijn laatste verslag had ik gezegd dat ik de volgende dag naar de Phoenix Zoo zou gaan. Echter had ik besloten (in verband met het warme weer voor die dag) dat ik in het weekend zou gaan, op zondag. Hier ben ik flink op terug gekomen, want op zaterdag besloot ik om 5 uur naar de supermarkt te gaan. Geen OV, geen auto, en te gierig om een taxi te betalen, besloot ik om te gaan lopen. Volgens Google Maps 40 minuten enkele reis. Daar ging ik dan, gewapend met flesjes water, korte broek en hempje aan, haar in een knot op m’n hoofd, op weg naar de Safeway. Eén lange rechte weg, nou…. daar leek geen einde aan te komen. Halverwege had ik al m’n water al op en kon ik (bij wijze van spreken dan natuurlijk) zwemmen in m’n eigen plasjes zweet :P Op de automatische piloot heb ik bij de Safeway van alles gekocht wat verkoelend was en nog een groot flesje drinken voor de terugweg. Bij de kassa werd me gevraagd of ik het flesje drinken meteen nodig had (mijn knalrooie kop zei blijkbaar al genoeg haha), die bij de uitgang al opgedronken en toen weer naar huis terug (dit keer met 2 tassen boodschappen). Nou, bij thuiskomst meteen onder de douche gesprongen en in m’n kamer met airco gaan liggen.
Nu wilde ik eigenlijk zeggen: om een lang verhaal kort te maken, maar ik geloof dat je niet uitgebreider kunt omschrijven hoe je boodschappen hebt gedaan hahaha. Ik wilde alleen even de reden uitleggen waarom ik besloten heb om die dierentuin maar voor gezien te houden. Bij deze!
De verdere dagen dus ook niets uitgevoerd in Phoenix, behalve van m’n slaapkamer naar het zwembad en weer terug.

Op maandagochtend begon dan mijn tweede week vakantie. Ik zou naar Monica en Pete gaan die in Williams wonen (60 min. onder de Grand Canyon). Zij waren diegenen die de ranch managers waren toen ik stage liep in Lompoc 2,5 jaar geleden. Zij werken daar nu allebei niet meer en hebben hun eigen kleine ranchje met 2 paarden, 2 honden en 8 kippen :)
’s Ochtends werd ik door mijn AirBNB host naar het vliegveld in Phoenix gebracht, ideaal. Van daar zou ik met een shuttle naar Flagstaff gaan, waar Monica mij zou komen ophalen. Dit was allemaal super geregeld en ruim 45 minuten eerder was ik er al. Even op Monica wachten en toen gingen we eerst gezellig samen boodschappen doen. En wat blijkt, ze wonen dus echt in de Middle of Nowhere: een half uur van de dichtstbijzijnde verharde weg af, en de eerste buren wonen ook echt kí-ló-meters verder op! Wel een superleuk huisje, helemaal van boomstammen gemaakt. Helaas vangen ze hun eigen water op en filteren het dan en is electriciteit via solarpanelen. Dus douchen mag 1x in de 2 a 3 dagen, föhnen/haar stylen/pc opladen/internet en alles kan dan ook niet. Dat wordt een week terug in de tijd :P

Het was een erg leuke week, maar ook wel heel erg vermoeiend. Pete werkt bij de helicopters die over de Grand Canyon vliegen, dus die moet elke dag een uur naar het werk rijden en hij moet daar om 7 uur zijn. Dus 6 uur weg, wat inhoudt dat ze om 5 uur ’s ochtends opstaan….. Shit! Aangezien ik in de woonkamer sliep en ze 2 Australian Shepherds (honden) hebben, zou dit inhouden dat ook Marleen ’s ochtends om 5 uur moet opstaan. Dit was wel ff heel erg vroeg, gelukkig had ik de week in Phoenix goed benut om uit te slapen haha. Nadat Pete ’s ochtends wegging, gingen wij eerst de paarden, honden en kippen voeren. Daarna gingen we ontbijten, waarna we dan voor een vroege ochtendwandeling over hun terrein gingen. Ze hebben super veel hectare grond, zelfs een echte Canyon valt onder hun grondgebied! Echt heel mooi :) Na onze ochtendwandelingen gingen we dan verschillende dingen doen: poep scheppen, kippenhok schoonmaken, huis schoonmaken, auto schoonmaken, honden borstelen, koken, tuin harken en schoffelen, groentes planten, en afwassen… heeeeeel veel afwassen haha! Ik ben dus hard aan het werk gezet :p ’s Avonds lagen we dan ook om 9 uur altijd al in bed. Gelukkig hebben we ook veel lol gehad en hebben we samen nog een paar super dingen gedaan. Onder andere weer 2 keer paardgereden; sinds m’n 6e is het langst dat ik niet heb paardgereden 2 maanden geweest, en nu dus al 9 maanden! Gelukkig kon ik het nog :D En de spierpijn viel heel erg mee haha. Naast dit heb ik nog iets super super gaafs gedaan!! Een helicoptervlucht over de Grand Canyon!! Ik was met Monica onderweg naar de Grand Canyon om het ‘gewoon’ te gaan bezoeken, maar zij wilde nog even Hoi tegen Pete zeggen. Dus wij even gestopt bij het helicopter bedrijf en toen vroeg hij of we voor $10 ipv $200 een vlucht wilden maken. Nou, dat laat ik me geen 2 keer zeggen! Dus hup, klaarmaken voor de helicoptervlucht! En dat was gaaf!! Zoooo mooi! We hadden ook nog eens ‘geluk’, er was een brand vlakbij, waardoor de route iets gewijzigd moest worden en we nu over een stuk mochten waar normaal niet over gevlogen mocht worden. Extra mazzel dus! Weer een super ervaring rijker!

Na deze week zonder internet en fatsoenlijk m’n haar wassen (douchen mocht 5 minuten en dan moest je het water opvangen om voor wat anders te gebruiken… haha), had ik besloten om op zondagavond alvast weg te gaan bij hun en een hotelkamer te boeken. Ik moest ook nog inchecken voor m’n vlucht van maandag en nog een shuttle boeken en daar heb je toch echt internet voor nodig. Dus op zondagavond heeft Monica me weer naar Flagstaff gebracht, hier hebben we nog even gewinkeld en zijn we uit eten geweest en toen weer afscheid nemen.
Daarna heeeeeerlijk gedouched, haren gewassen, haar geföhnd, gestyled, Facebook weer bijgelezen, mailtjes gelezen, geskypt met paps en mams (want die gingen de volgende dag in het vliegtuig op weg naar mij) en lekker tv gekeken. Wat ben ik dan toch eigenlijk ook weer verwend met al m’n luxe thuis haha.

Op maandagochtend weer met de shuttle naar Phoenix, waar ik ’s middags weer terug naar San Francisco zou vliegen. Ik zat alweer 3,5 uur te vroeg bij de gate en daardoor hadden ze mij nog niet kunnen vertellen dat ze de gate veranderd hadden, dus een half uur voor het boarden kreeg ik het een beetje benauwd, want er stond nog geen vliegtuig… Gelukkig was ik door een aardig meisje naast me gered, die op internet had gekeken en inderdaad de goeie gate vond. Snel naar de goeie gate en toen het vliegtuig in. In het vliegtuig zat ik tussen 2 hele aardige mensen in, dus de hele weg gekletst en voor ik het wist was ik weer ‘thuis’, in San Francisco. Alles weer heerlijk bekend en vertrouwd, heerlijk! Op naar mijn huisje; m’n hostvader zat in Mexico dus ik was lekker alleen thuis. Blijkbaar kwam nog wel z’n neefje bij ons slapen, want die stond ’s avonds opeens voor m’n slaapkamerdeur. Surprise haha.

De volgende ochtend bestond uit puzzelen, puzzelen, puzzelen: hoe krijg ik in godsnaam al mijn spullen in 1 koffer, 1 trolley en 1 tas… Niet dus… Dan maar wachten tot paps en mams met de (hopelijk halflege) koffers komen. ’s Middags nog op pad geweest met m’n ex-roommate en het neefje van m’n hostvader. Ik wilde nog wat cd’s kopen, want je weet natuurlijk nooit met wat voor muziek m’n ouders voor in de auto mee komen. In de CD winkel kwam ik Jeff nog tegen, een Nederlandse jongen bij mij van school, toch toevallig! ’s Middags nog het laatste klaargemaakt en toen was het tijd om naar het vliegveld te gaan: KRENTENBOLLEN MET KAAS, HERE I COME!! :D Haha!

En om het overzichtelijk te houden, van alles met m’n ouders komt een volgend verslag :D

Weer bedankt voor het lezen! En het volgende verslag(je) komt eraan :)

Liefs Marleen.