Nog maar 3 weken Amerika te gaan!

Hallo landgenoten :D

Ik wil even beginnen met mijn laatste regel van mijn vorige update: ‘Ik zal proberen om iets vaker een update te geven!’ Helaas kan ik niet echt zeggen dat dit me gelukt is… Bij deze mijn oprechte excuses aan allen die gewacht hebben! :P

Dan nu verder met mijn grootste avonturen :D

Vrijdag 14 oktober was natuurlijk de dag dat mijn mams jarig was. Ik had als verrassing een ontbijt laten bezorgen. Papa had geregeld dat mama vrij was, zodat ze rustig kon genieten van het ontbijt. Daarom hadden haar collega’s wat vergaderingen etc ingepland, zodat ze niet zelf iets in zou plannen wat ze later niet meer kon afzeggen. En mama de week ervoor maar tegen mij op skype: ‘Ik kan niet geloven dat ze een vergadering op mijn verjaardag (!!) hebben ingepland van 3 tot 5. We hebben nóóit vergaderingen op vrijdagmiddag.’ En ik maar lachen natuurlijk, haha.
Het ontbijt zou ’s ochtends rond 8 uur bezorgd worden, dit betekende voor mij op donderdagavond om 11 uur. Ik ben dus opgebleven (normaal lig ik om 9 uur voor pampus in m’n bed) en toen kreeg ik een smsje dat het ontbijt er was. Dus hop, skype aan en kijken hoe ze thuis lekker van een ontbijt aan het genieten waren. Ondertussen stond ik in mn pyjama met de laptop in m’n handen in de hoek van m’n kamer, omdat daar de enige verbinding ’s avonds is. Dit werd al snel iets minder grappig, dus toen maar de volgende dag weer skypen. Het ontbijt zag er in ieder geval super uit en naar wat ik kon zien waren ze goed aan het genieten :D Geslaagde verrassing dus. Helaas besloot mevrouw om toch te gaan werken (hoezo workaholic ;)), maar in ieder geval wat later zodat ze van het ontbijt kon genieten.

Daarna de volgende dag (zoals velen van jullie weten) met alle visite op skype gezeten. Erg leuk om iedereen te zien, al was ik toch van binnen wel een klein beetje beledigd dat jullie niet konden zien dat mijn negerinnen imitatie aardig gelukt is. Ik ben dus wél bruin :P

’s Middags ging ik met Monica (de ranch manager) naar Santa Ynez om voer voor de paarden te halen. De omgeving is hier echt super mooi! Aardig wat mensen sproeien hun weilanden met water, dus die zien er wel groen uit. Ziet er toch meteen een stuk mooier uit dan dat dorre bruine gras. Onderweg kwamen we aardig wat aparte dingen tegen. Een struisvogelboerderij, waar tientallen struisvogels buiten in de weilanden rondliepen. Verder nog een pompoenenboerderij, die natuurlijk volop in gebruik was voor Halloween volgend weekend. Echt óveral waar je keek was het oranje. Als klap op de vuurpijl kwamen we nog langs de ranch van Monty Roberts (voor de niet kenners: een ‘groots’ man op paardengebied). Wat heeft die man het super voor elkaar zeg. Overal netjes witte hekken, zelfs om de bomen in de weilanden witte hekjes. Verder natuurlijk grote schuren en alle paarden zagen er (voor zover ik kon zien) tiptop uit. Toch leuk om te kunnen zeggen dat ik de ranch van Monty Roberts heb gezien, haha ;)

Het voer dat we gingen halen kregen we in 1 grote pallet achterop de pick-up geladen. Er zat allemaal plastic omheen, dus konden we zo meenemen, hoefde niet vastgemaakt te worden of iets zei die man. Dus wij op naar huis. Thuis aangekomen blijken we toch met een zak minder voer in huis gekomen dan dat we hadden meegenomen. Oeps… :P

Op zaterdagavond besloten we om een ‘meiden-avond’ te houden. Dus Monica, ik en Brenda (een vrijwilligster) gingen uit eten in de stad. Dit was erg gezellig, alleen helaas (voor ons) bleek er een karaoke avond in de bar/restaurant te zijn. En wat bezield sommige mensen toch om keer op keer te gaan zingen, terwijl er bij wijze van spreke geen ruit meer in het restaurant heel is. Zelfs ik kan nog beter zingen en geloof me, dat zegt heeeeel wat! We besloten toen om maar weer naar huis te gaan, aangezien het zangniveau met de minuut (en met de alcohol) steeds meer begon te dalen. Toch hadden we een topavond :D

Verder op zaterdag en zondag paardgereden. We zijn het ‘Oak Tree Forrest’ ingegaan. In dit bos leven ook iets van 25 wilde ezels. Deze ezels hebben allemaal smalle paadjes gemaakt en hierop rijden we dan. Dit is echt super leuk! Ik heb er foto’s van gemaakt, dus die zijn weer op Facebook te zien.

Donderdag zou mijn vrije dag zijn, dus ik had afgesproken met Tess (een vrouw die hier werkt) dat ik op woensdagavond met haar mee zou gaan naar haar huis in Solvang en dan op vrijdagochtend weer mee terug zou komen naar de ranch. Ik zou dan 2 nachten bij haar thuis slapen. Eindelijk in een normaal huis, waar ik niet ’s nachts eerst schoenen, vest, slippers etc hoef aan te doen voordat ik naar de wc kan gaan, heerlijk :D!
Op woensdag na het werk dus met haar meegegaan. Solvang is van oorsprong een Deens stadje, wat altijd veel toeristen trekt. Tess heeft een haal schattig huisje in deze stad. ’s Avonds zijn we naar Santa Ynez uit eten geweest, in een aardig chique restaurant. Heerlijk gegeten; lekker aardappels, groente en vlees! En zelfs in dit chique restaurant kregen we de restjes mee naar huis (ben er nog steeds niet aan gewend, haha). Na het eten hebben we de hele avond tv gekeken. Allemaal foute, Amerikaanse reality soaps ;)
De volgende dag zijn we eerst ’s ochtends naar een klein restaurantje gegaan, ontbijten. Ik heb een echt Amerikaans Pancake ontbijt gehad. Vol met stroop en suiker :D Daarna gingen we terug naar Lompoc, want Tess ging foto’s maken van de honden in een dierenasiel en ik wilde graag mee. Leuke middag gehad. Wat wel grappig is, is dat de meest voorkomende hondenrassen die daar in het asiel zitten heel anders zijn dan in Nederland (voor zover ik weet in ieder geval). Dit asiel zat vol met chihuahua’s en pitbulls. Toen we foto’s van de pitbulls gingen maken werd ons eerst gevraagd wat onze ervaringen waren en of we het erg vonden dat ze die honden eerst los lieten om wat te laten spelen. Dit vonden we natuurlijk geen probleem. En daar kwamen ze hoor: aangestormd alsof het op hol geslagen olifanten waren. Maar zo gauw ze voor je zitten veranderen ze in schattige schoothondjes (al is 2 pitbulls op je schoot wel erg krap :P).
Na het asiel zijn we terug gegaan naar Solvang en heb ik ’s middags alleen rondgelopen daar. Er waren allemaal kleine toeristen winkeltjes en tot mijn grote verbazing zag ik overal delfts-blauwe dingen staan. Blijkt dus dat Solvang wel van oorsprong Deens is, maar dat er toch ondertussen al veel Zweedse, Noorse en Nederlandse invloeden zijn. Vandaar dus dat ik ook nog Haribo drop, Ruyter hagelslag en allerlei andere typische Nederlandse dingen kon kopen (dit heb ik dus ook maar meteen gedaan :P). Daarna verder gelopen om wat foto’s te maken, voor het eerst in mijn leven een molen op de foto gezet. Toch raar dat je dat als Nederlander in Amerika doet ;) ’s Avonds hebben we pizza besteld en weer de hele avond tv gekeken.
Al met al heb ik het super naar m’n zin gehad, eindelijk eens echt weg van de ranch. Ook wel eens lekker :).

Op zaterdagavond had ik Brenda gevraagd of ze zin had om wat te gaan doen. We hadden toen besloten om uit eten te gaan in Santa Barbara en daarna, als we nog puf hadden, te gaan stappen. Haar vriend zou onze chauffeur zijn. Goed geregeld dus :D
Het stappen in Amerika is niet heel erg veel anders dan in Nederland. In ieder geval niet in de kroegen waar ik ben geweest. De muziek is wel stúkken beter, helemaal mijn smaak :D Alleen de mensen zijn toch aardig anders. Ze vinden het blijkbaar normaal om in hun ondergoed te gaan stappen. Tenminste, meer dan ondergoed kun je hun jurkjes niet noemen. En dan maakt het niets uit of je 50 kilo, 100 kilo of 150 kilo weegt. Niet altijd even fijn om te zien dus :P Ik voelde me nogal aangekleed in ieder geval, haha. Om 1 uur gingen we maar weer richting huis, aangezien al aardig wat kroegen gingen sluiten. Alleen de grote nachtclubs zijn hier langer open. Echter begint alles ook al tegen 9 uur. Hier kan Nederland dus wel een voorbeeld aan nemen, véél fijner dit!

Vandaag werd mij gevraagd of ik zin had om aanstaande woensdag mee te gaan naar Fallon in Nevada, waar de ranch nog 200 andere paarden heeft. Eerst is er op donderdag een soort debat over de wilde paarden in Amerika en de eigenaresse van de ranch wil daar graag wat zeggen. Daarna willen ze op vrijdag naar de andere ranch gaan en de nieuwe paarden identificeren en foto’s van ze maken. Misschien dan op vrijdagavond in San Francisco blijven en dan op zaterdagochtend weer naar huis. Nou, hier ga ik dus geen nee tegen zeggen! :D Morgen maar even overleggen hoe en wat precies. Maar het toeval wil dat mijn geliefde paps en mams op dat moment ook in San Francisco zijn! Dus hopelijk gaat alles door en kan ik woensdag ff een paar dagen weg hier :D

Ik geloof dat dit weer een heel verhaal is geworden. Sterkte voor jullie dus ;) En tot over 21 dagen!

Xxx