Bye Bye 2013! Helloooo 2014!

Mijn laatste verslag is alweer van vorig jaar, dus nu echt tijd voor het eerste verslag van 2014. En als eerste wil ik even mijn excuses aanbieden. Ik zei dat ik nu toch écht afscheid had genomen van Anne en haar nu écht pas over 7 maanden weer zou zien. Nou niet dus! Hehe :D Want!! Ik mocht Oud & Nieuw in Santa Cruz komen vieren :D Helemaal super natuurlijk! Dus achter Anne’s naam kwam een +1 te staan en ik heb weer m’n spullen ingepakt, op naar een fantastisch einde van het jaar!

Op dinsdag (31 december) zou ik ’s middags weer met de trein vanuit San Francisco gaan en onderweg zou ik dan opgehaald worden door 2 andere Tukkers, die nu in de Bay Area wonen en ook in Santa Cruz Oud & Nieuw gingen vieren. Eerst heb ik ’s ochtends nog met m’n ouders geskypt (en nog 4 andere mensen, maar dat waren zulke rare mensen dat ik die maar snel vergeten ben haha! Ik weet in ieder geval nog dat het ergens over de grens was ;) Gekke Duutsers ook! Het zal je familie maar zijn…) Maar goed! ’s Middags dus weer met de Caltrain en om 15.00uur stond ik op een station te wachten op de mensen die me zouden ophalen. Toen was het dus ook precies 00.00uur in Nederland! Dus nog weer even snel een minuutje geskypt. Toch best raar om zelf op klaarlichte dag op een station te staan en dan op de skype allemaal vuurwerk te horen en mensen een gelukkig nieuwjaar wensen. Dat heb ik trouwens dit jaar dus helemaal niet gehoord: vuurwerk. Daar doen ze hier niet aan. Alleen ’s avonds om 00.00uur wordt er professioneel vuurwerk afgestoken, echt ideaal!

Na het skypen werd ik dus opgehaald en zijn we naar Santa Cruz gereden. Daar aangekomen (tegen 16.30uur) eerst snel omgekleed, want we moesten fancy gekleed gaan, dus jurk aan. En daarna begon ook het ‘feest’ al. De alcohol kwam tevoorschijn en ook de hoedjes en andere rare hoofddeksels. Anne’s broer had nog partygadgets gehaald: gekke zilveren en gouden zonnebrillen, die erg in de smaak vielen bij iedereen. Als diner hadden we heerlijke lasagne met lekker toetje na EN (!!!!!) OLIEBOLLEN EN APPELBEIGNETS!!! Met zeer speciale dank aan Wim, de vader van Anne! Heb ik dat toch geen jaar hoeven overslaan :D
Ondertussen was iedereen gearriveerd en de eindstand was: 7 Nederlanders en 7 Amerikanen :D Mooi gemixt gezelschap dus. Een aantal mensen hadden gewoon een koelbox met allemaal flessen drank meegenomen, waar heerlijke cocktails van gemaakt werden! Daar hebben we ook goed van genoten, het is tenslotte maar eens per jaar Oud & Nieuw XD!

Tegen 20.30uur gingen we met z’n allen naar het feest waar we kaartjes voor hadden gekocht. En we wilden natuurlijk niet al te laat zijn, want het feest zou om 01.00uur al afgelopen zijn. Toen we de zaal binnenliepen zag het er toch iets anders uit dan wij verwacht hadden: een live band, een dansvloer en daar omheen allemaal grote ronde tafels, achterin de zaal was de bar en stonden tafels met nog meer gratis partygadgets erop. Klein ander detail was de gemiddelde leeftijd van de partypeople: 50+ en hun burgerlijke staat: getrouwd en uiteraard in gezelschap van de wederhelft. Gelukkig zat de sfeer er al goed in en was iedereen aan het dansen. Er werd zelfs een linedance gedaan. Dus Kat (de Amerikaanse vriendin van Anne’s broer) heeft het meteen aan ons geleerd :D Kan ik dat ook van m’n lijstje afvinken.

De rest van de avond hebben Anne en ik besteed aan het compleet belachelijk maken van onszelf, haha. Alle dansmoves zijn uit de kast gehaald, Bon Jovi nummers waren heerlijk om mee te zingen (lees: schreeuwen) en ook de polonaise (maar dan in een Conga vorm o.i.d.) is uitgevoerd. Tegen 23.50uur kwam er een digitale klok tevoorschijn en hebben we snel champagne gehaald en met z’n allen naar de dansvloer. En toen om 00.00uur….: Mijn eerste echte Amerikaanse New Years Eve! HAPPY NEW YEAR!!! :D En tegen 00.15uur was meer dan de helft naar huis…. Super vreemd. Gelukkig bleven wij nog een uur langer. Welke wij besteed hebben aan de meest hilarische foto’s maken in de WC. Om het resultaat kan ik nog steeds in een deuk liggen XD! Maar goed, om 1.00uur was het ook voor ons echt tijd om naar huis te gaan. Daar nog even de laatste oliebollen opgegeten en op naar bed.

De volgende dag hebben we met z’n allen weer heerlijk buiten in het zonnetje (jaja het is hier nog steeds heerlijk weer!) ontbeten. Na het ontbijt de bende van de vorige avond opgeruimd en toen besloten om met z’n allen aan het strand ergens te gaan lunchen. Helaas was dit restaurant aan het strand helemaal vol. Maar het tentje ernaast had ook heerlijke pizza’s :) Toen nog even een strandwandeling gemaakt en de meest geweldige vogeltjes ooit gezien. Kleine vogeltjes die in grote groepen als een malle over het strand racen. Vooral de verschillende achtervolgingen (het leek wel tikkertje) waren hilarisch!

Na de wandeling was het dan écht, écht, écht tijd om doei te zeggen. Maar door alle oefen-afscheids van de vorige dagen waren we nu echte pro’s en deden we dit heel cool :D haha. Ik ben toen weer met de 2 andere Nederlanders in de auto teruggegaan richting San Francisco. Het laatste stukje weer met de trein en toen zat ik weer in m’n huisje :).

Op 2 januari is één van mijn roommates (die niet op mijn school zit) naar haar eigen huisje gegaan. Vanaf nu zijn we dus gewoon weer met z’n 2en in onze kamer. En omdat mijn andere roommate nog op vakantie is, heb ik de komende dagen de kamer heerlijk voor mezelf! :D

Op zaterdag had ik met Talitha in de residentie afgesproken. Was wel weer ff nodig om bij te kletsen en alles :) ’s Avonds heerlijk gekookt en ondertussen waren ook vele andere Nederlanders erbij gekomen. Gezellig avond dus. Daarna met een aantal film gekeken en weer op naar huis. Buitenstaanders mogen maar tot 22.30uur in de residentie blijven, dus weer op tijd weg.

Op zondag had ik een oriëntatie training bij de SPCA, samen met een Duits meisje van school. De SPCA gaat hun gebouw namelijk helemaal verbouwen, waardoor er een tijdelijk onderkomen is en daar moesten we natuurlijk weer even uitleg over hebben. Voor de training zijn we eerst lunch gaan halen in een supermarkt en daarna hebben we het heerlijk in een park in het zonnetje opgegeten. Wat een luxe om in januari nog zulk weer te hebben. Zelfs voor San Francisco is dit niet normaal!

En ’s avonds genoten van m’n allerlaatste vakantieavondje. Op maandag moest ik nl. weer op tijd beginnen. Mijn rooster is nu veranderd: elke dag om 8.15uur beginnen :O! Wat betekent dat elke dag om 6.00uur de wekker gaat, maar ik ook elke dag om 12.35uur alweer vrij ben. Genoeg tijd om leuke dingen te doen dus!

Op maandag was het een chaotische dag op school. Alle studenten dus weer terug en daarbij nog eens 260 nieuwe studenten! Allemaal nieuwe klassen en daarbij ook nog eens een paar leraren afwezig, wat de chaos nog groter maakte haha. Ik zit nu in een Cambridge programma. Ik heb gekozen om het Cambridge examen te doen. Dit is namelijk een examen wat over de hele wereld geldig is en wat ook de rest van je leven geldig blijft. Ik heb een toelatingstest gedaan en ben in CPE level terecht gekomen, het hoogste! Daar was ik heel blij mee :D Onze klas heeft de volgende samenstelling: 5 Nederlanders, 4 Duitsers, 4 Zwitsers en 1 Fins meisje. Weer lekker Europees dus haha. Daarnaast heb ik weer 2 nieuwe Business vakken: Marketing en Project Management. En daar moet ik het tot aan Springbreak (8 maart) mee doen :).

Na school had ik weer met Isabella afgesproken om naar de SPCA te gaan (maandag is onze vaste dag). Dus weer een paar uurtjes met hondjes gewandeld en geknuffeld.

Op dinsdag kwam mijn roommate weer terug van haar rondreis. Toch wel gezellig om weer samen te zijn. Het was best stil in huis. Ze had meteen een goeie binnenkomer: chocola van Brazilië meegenomen :D Die hebben we heerlijk samen opgegeten haha.

Op woensdag had ik een verjaardag van Isabella. We gingen uit eten naar een Thais Vegetarisch restaurant. Was erg lekker :D Ik heb echt niet geproefd dat het ‘nep’ vlees was. Daarnaast waren de porties supergroot, waardoor bijna iedereen nog wel leftovers mee naar huis heeft kunnen nemen.

Op donderdag heb ik ’s middags na school heerlijk met wat andere studenten in het park in het zonnetje gezeten. Het is hier gewoon nog 20 graden!! We moeten er maar flink van genieten! :D

Vrijdagochtend heb ik een hele tijd met Koen geskypt. Dingen gepland voor onze rondreis :D Aan het begin van de week was ik bij de Campervan verhuurder geweest voor informatie en om de campervans te zien. Deze zien er echt supergaaf uit. Ze zijn helemaal met graffiti bespoten en binnenin zit een zithoek, wat ’s nachts een ruim 2persoonsbed wordt en achterin zit een provisorisch keukentje met een 2 pits gasstel en een koelkastje. Ideaal en precies groot genoeg :D We kregen te horen dat we waarschijnlijk ook nog een gratis upgrade naar een grotere campervan konden krijgen, omdat maart een rustige periode is. Helemaal ideaal natuurlijk! Dus Koen en ik gaan 10 dagen rondreizen langs de westkust: Santa Cruz (surfen), Los Angeles (Hollywood Studios JEEEJ!), Las Vegas, Sequoia Park, Yosemite, Hetch Hetchy en weer terug naar San Francisco. Heb er nu al zin in!

’s Middags weer met Isabella naar de SPCA. Waar iets vreemds was: er waren geen honden voor mij om uit te laten. Ik heb de vervolgcursus nog niet kunnen doen, omdat ze die in december niet hadden ingepland, waardoor ik alleen nog de Groene honden (de makkelijke groep) mag uitlaten. En blijkbaar is de eerste week van januari erg populair om honden te adopteren, want superveel honden waren weg. Wat fantastisch is! Ik ben dus maar met Isabella meegelopen met de Gele honden (zij heeft nl. de vervolgcursus al wel eerder kunnen doen). Wat ook gezellig was.

’s Avonds gingen we met een aantal uiteten naar een restaurant waar je op vrijdags voor $5 Mexicaans kan eten. Dit restaurant zat dan ook goed vol! Na het eten nog weer even mee terug naar de residentie en weer op naar huis. Gezellige avond :).

Op zondag was dan de dag aangebroken van de Puppy Class bij de SPCA!! Isabella en ik keken hier al weken naar uit. Want zodra je die klas gedaan hebt mag je de puppies doen, eerder niet. En wie wil er nu niet knuffelen met puppies?! De cursus duurde 2 uur, waarvan de eerste 1,5 uur theorie is. En dat was nog best wat! Er zijn veel regels hier (wat natuurlijk logisch is met 200 medewerkers en 2000 vrijwilligers). Zo moet je een jas aan, schoentjes en handschoenen. De puppies mogen niet bij elkaar of elkaar aanraken en ze mogen niet in het gangpad op de vloer lopen. Je mag dus voor het hok gaan zitten en dan met ze spelen of je neemt ze op de arm en blijft in het gangpad lopen of zitten. Daarnaast krijg je een bepaald hok toegewezen (of die zoek je zeg maar uit) en dan moet je daar bij blijven totdat die pups weg zijn. Je mag dus niet eerst pups uit het ene hok doen en daarna pups uit het andere hok, ook niet als je een dag later terugkomt. Je blijft bij jouw pups totdat ze geadopteerd zijn.
Na de theorie gingen we eindelijk naar de pups! Er bleken een heleboel kleine schattige pups te zitten én 3 Duitse Herders. Dat leek mij wel wat :D 2 van deze pups zaten samen in een hok. Dus als ik die zou kiezen, dan zou ik altijd 2 honden hebben! Dat vond ik best slim bedacht van mezelf. Iedereen ging namelijk meteen massaal voor de kleine pups en ik stond daar met een 2,5 maand oude Duitse Herder van 10 kg in m’n armen. Best zwaar haha, maar wel echt superleuk!

Op maandag begon dan alweer m’n tweede week. Alle rust is weer teruggekeerd op school en alle lessen in volle gang. De Cambridge lessen zijn heel erg leuk. Wel best moeilijk, ik moet toch iets meer moeite gaan doen, wil ik met een 6 of 7 slagen. Maar dit is beter dan het allereerste level wat ik had, waar ik me constant verveelde. Nu hebben we mooi een uitdaging de komende 9 weken!
’s Middags heb ik eerst met mijn roommate en een ander student van school in het park gezeten. Uiteraard weer van het zonnetje genieten! En daarna zijn Isabella en ik (verrassing! haha) weer naar de SPCA gegaan: puppy-knuffel-tijd! We zijn 2 uur bij de pups geweest en hebben ons prima vermaakt :D Toen wij daar zaten werd er nog een mini, mini, mini puppy binnengebracht van 4-6 weekjes oud. Een Yorkshire Terriër pup genaamd Sparky. Beestje past met gemak in je handpalm. Wat een superschattig ding! Vooral z’n zeer stoere geblaf (ofwel, net hoorbaar haha) zijn erg schattig.

Dinsdag was een erg saaie dag. Ik moest nl. weer 16 website teksten schrijven. Waar ik de hele middag en avond mee bezig ben geweest. Maar ja, het leven is hier niet goedkoop, dus er moet ook nog wat geld binnenkomen :D

Woensdag was de dag van de NBA Basketball Game! The Warriors (wij! Jeej!) tegen de Denver Nuggets. We moesten om 17.00uur op school verzamelen, want we gingen met een groep van ongeveer 20 man naar de wedstrijd. De wedstrijd was in Oackland (aan de andere kant van de Bay). We hadden (vond ik) zeer goede plaatsen. Bijna helemaal bovenin en precies in het midden van de korte zijde van het veld. We konden alles dus mooi zien. En om 19.30uur begon dan het hele Amerikaanse spektakel! De spelers zijn allemaal al op het veld aan het inlopen e.d., maar toch komt er nog een hele introductie. Als eerste komt een grote Amerikaanse vlag het veld op, gedragen door militairen. Een meisje ging toen het Amerikaanse volkslied zingen en wij moesten allemaal gaan staan. Bij elke uithaal die zij mooi zong ging het hele publiek uit z’n dak. Gelukkig zong ze ook best mooi. Na het zingen werden de teams geïntroduceerd, maaaaar! (en dit is geniaal!) Dit gaat gepaard met een klein beetje een voorkeursbehandeling voor het eigen team, een klein beetje maar! De tegenpartij wordt nl. even in beeld gebracht met de camera en de teamnaam wordt genoemd. Ondertussen roept het hele stadion BOOOOEEEEEE!!! Om daarna een compleet spektakel te maken van het introduceren van je eigen team! Alle spelers worden individueel in beeld gebracht en komen groot op een scherm. Aan het gegil van de mensen werd ons al snel duidelijk wie de favoriete speler was. Als klap op de vuurpijl merkten we dan ook nog eens dat er totaal geen supporters van het andere team aanwezig waren. Er is gewoon geen ‘uitvak’… Dus ook geen gejuich bij een gescoord punt van dat team, wel ‘geboe’ van onze supporters.
Voor diegenen die niet bekend zijn met basketbal: er vinden vele kleine pauzes plaats (time outs). In deze pauzes zit je als publiek niet te wachten, nee! Er wordt elke keer weer (en dat is vaak!) iets georganiseerd om ons te vermaken. Een ‘dance-cam’, oftewel gekke Amerikanen die op het allervreemdst gaan dansen om in beeld te komen. Een ‘kiss-cam’, zodra je in beeld komt als stelletje is het de bedoeling dat je een kus geeft en hoe beter de kus, hoe meer gegil, hoe hoger je ‘score’ in de vorm van een milde hete peper, een hete peper, of een zeer hete peper met een explosie. Goed vermaak in ieder geval! Daarnaast komen er dansers tussen het publiek te staan, doen de cheerleaders een dans (wat uitermate teleurstellend is… Ik heb niemand door de lucht zien vliegen of ook maar een radslag zien maken). Ook werden er op een gegeven moment tientallen parachutes met McDonalds cadeaukaarten eraan vanuit het dak naar beneden gelaten. En dan maar vechten als die in het publiek landt! Ook werden er T-shirts het publiek in gegooid, werd er een seizoenskaarthouder van de week uitgekozen en als klap op de vuurpijl gingen ze ‘Dunken’ vanaf een trampoline die voor de basket gezet werd. Er werden dus allemaal salto’s en weet ik wat allemaal gedaan. Best spectaculair!
Verder wordt er hier niet gezongen, maar worden er wel een aantal dingen massaal geroepen. Onder andere roepen we ‘DEFENCE! DEFENCE!’ als het andere team de bal heeft en probeert te scoren. Ook ‘LETS GO, LETS GO WARRIORS!’ en de allermooiste (vond ik dan) ‘REV YOU SUCK! REV YOU SUCK!’, oftewel: Scheids je bent een lul! Haha.
Helaas hebben we in de allerlaatste minuut toch verloren. We stonden bijna de hele tijd achter, maar elke keer met zo’n 6 punten verschil. En een minuut voor het einde kwamen we gelijk, maar ze hebben het toch verprutst. Het is iets van 116 – 121 geworden. Wel een leuke wedstrijd om te zien, er gebeurt genoeg! En! In tegenstelling tot onze hittepetit voetbal supporters in Nederland (behalve de Twentenaren uiteraard :P) gaat eigenlijk iedereen hier gewoon in een goeie stemming naar huis. Heb niemand boos zien worden (wel tijdens de wedstrijd natuurlijk) of ruzie zien maken. Waarschijnlijk helpt het ook wel dat er geen supporters van het andere team zijn. Niemand om je woede op af te reageren, dus dan maar gewoon niet boos zijn haha.

Vandaag ben ik dan nog maar weer even in m’n eentje met Ruby en Ollie de Duitse Herders wezen knuffelen en nu dan eindelijk maar eens het verslag schrijven. Straks nog even m’n essay afmaken en weer wat website teksten schrijven en dan morgen alweer de laatste paar uurtjes school voor het weekend weer begint :D

Ik zie dat het weer een superlang l*lverhaal is geworden. Door mijn één pagina lange beschrijving van New Years Eve moeten jullie vast het gevoel hebben dat je erbij bent geweest haha. Maar elk detail was het noemen waard vond ik :D

Veel leesplezier! (Al ben je nu natuurlijk al klaar als je dit leest :P).

Liefs Marleen.